ဦးညႊတ္ေနသူ
မထင္မွတ္ပဲ သူရင္ခြင္သို႔
ေရာက္ရွိေနမိ အခ်ိန္တြင္းမွာ
ေပးဆပ္မႈ့အနမ္းတစ္ခုကို
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ အျဖစ္ဖန္တီး
မ်ိဳသိပ္႕႕႕့မႈေတြထုပ္ပိုးျပီး
ကၽြန္မကိုယ္ ကၽြန္မ ခ်ဳပ္ထိန္းထားတယ္
အခ်စ္မဲ႔ ၀ိညာဥ္ႏွင္႔ သက္ရွိရုပ္ထု အျဖစ္ႏွင့္ေပါ့
စြဲလွမ္းမႈေတြ ခ၀ါခ်ျပီး
အံၾကိတ္မာန္တင္း ေနေနေသာ္လည္း
ရင္ခုန္သံမဲံ့ အိပ္စက္ျခင္းထဲ
အိမ္မက္က ၀င္လာျပန္တယ္
ပံုရိပ္အသြင္ႏွင့္ေပါ့
ရုန္းမရႏိုင္တဲ့ ေႏွာင္ၾကိဳးထဲ
အာၾကိမ္ၾကိမ္ ရုန္းေနမိတာက
သူ ကကာရံေလတဲ့
သူ ကိုေမ့ခ်င္တဲ့ကၽြန္မ
သံုးသပ္ၾကည္. ပါရဲ့
အခ်စ္ကို ဒူးေထာက္ဦးညႊတ္ေနသူ အျဖစ္နဲ့ေပါ့
မို႔ဧပရယ္
ဒီကဗ်ာေလးက က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ကဗ်ာေလးပါ....
ဦးညႊတ္ေနသူ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment